"สุพรรณบุรี เมืองยุทธหัตถี วรรณคดีขึ้นชื่อ เลื่องลือพระเครื่อง รุ่งเรืองเกษตรกรรม สูงล้ำประวัติศาสตร์ แหล่งปราชญ์ศิลปิน ภาษาถิ่นชวนฟัง"
เมืองสุพรรณบุรีในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย เป็นเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งที่พลอยตกอยู่ในสภาพเช่นนั้นด้วยในสมัยกรุงธนบุรี แม้จะได้เริ่มฟื้นฟู บูรณะเมืองต่างๆ แต่เมืองสุพรรณบุรีก็ยังคงมีสภาพรกร้างอยู่ ดังเห็นได้จากเมื่อสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ให้ฝ่ายกลาโหม มหาดไทยและกรมท่าปกครอง สำรวจจัดระเบียบแบ่งหัวเมืองนั้น ไม่ว่าปรากฏชื่อเมืองสุพรรณบุรีฟื้นตัวกลับ ตั้งเป็นเมืองขึ้นได้
ต่อมาตอนปลาย รัชสมัยพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว เมืองสุพรรณบุรีจึงได้ เริ่มกลับตั้งเป็นชุมชนขึ้นมีสภาพเป็นหมู่บ้านขนาดย่อมและค่อยๆ ได้รับการพัฒนาบูรณะ ต่อมาโดยลำดับ ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว สุพรรณบุรีเป็นเมืองหนึ่งอยู่ในมณฑลนครชัยศรี และเปลี่ยนสถานะ เป็นจังหวัดสุพรรณบุรีในสมัย พระบาทสมเด็จ พระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว
405 