ร่วมแสดงความคิดเห็นกับเรา
ขอขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมเวบไซต์ m-culture.in.th

เราได้จัดทำแบบสำรวจแบบง่ายๆ เพื่อจะ
ได้ทราบถึงสิ่งที่ผู้เยี่ยมชมเวบไซต์เรา
ชอบและให้เราได้เรียนเกี่ยวกับคุณมากขึ้น
 
ละติจูด (รุ้ง) : N 16° 32' 35.0002"
16.5430556
ลองจิจูด (แวง) : E 103° 4' 46.9999"
103.0797222
เลขที่ : 197616
รําวงย้อนยุค คณะฟ้าอมรย้อนยุค อำเภอซำสูง
เสนอโดย ขอนแก่น วันที่ 26 ตุลาคม 2565
อนุมัติโดย ขอนแก่น วันที่ 26 ตุลาคม 2565
จังหวัด : ขอนแก่น
0 408
รายละเอียด

รําวงย้อนยุค คณะฟ้าอมรย้อนยุคนายชัยชาติ บุตรแสง แหล่งภูมิปัญญา : โรงเรียนบ้านคําแมด หมู่ 2 ตําบลคําแมด อําเภอซําสูง จังหวัดขอนแก่น ได้เล่าว่าการแสดงรําวงย้อนยุค หรือ ย้อนหยุด เป็นการแสดง ที่บ่งบอกถึงเอกลักษณ์ทางความสนุกสนานคู่ประเทศไทย ซึ่งรําวงแต่ละวงนั้นมีเอกลักษณ์แตกต่างกันออกไปตามบริบท ในพื้นที่ แต่ที่จะพบได้เหมือนกันคือ จังหวะสามช่า ที่เล่นด้วยเพลงสนุกสนาน ครบรอบ 1 เพลงประมาณ 3 - 4 นาที มีนกหวีดเป็นสัญญาณการหยุดช่วง จึงเรียกการแสดงแบบนี้ว่ารําวงย้อนหยุด ประกอบกับในปัจจุบันการแสดงนี้หาพบได้ยากเด็กรุ่นใหม่จึงเรียกว่ารําวงย้อนยุค “คณะฟ้าอมรย้อนยุค” มีการประยุกต์ในด้านเครื่องดนตรี โดยใช้การเปิดเพลงผ่านเครื่องขยายเสียงเป็นบทเพลงดังในอดีต ประกอบกับนางรําในคณะส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ มีความชํานาญในการรําวง แบบโบราณย้อนยุค การแต่งกายเป็นเสื้อลายดอก สวมกระโปรงบานสั้น สวมถุงเท้า รองเท้าโดยมีคนควบคุมเครื่องเสียง และควบคุมรอบเพลงรําวง เป็นการละเล่นอย่างหนึ่งของชาวบ้านในอดีตที่ร่วมกันเล่นเพื่อความสนุกสนานและเพื่อความสามัคคี นิยมเล่นกันในระหว่าง พ.ศ. 2484 - 2488 เดิมเรียกว่า “รําโทน” เพราะใช้โทนเป็นเครื่องดนตรีที่ประกอบจังหวะ มีกรับและนิ่งเป็นเครื่องดนตรีประกอบ แต่ไม่มีเนื้อร้องผู้รําก็รําไปตามจังหวะโทน ลักษณะการรําก็ไม่มีกําหนดกฎเกณฑ์ เพียงแต่ย่ําเท้าให้ลงจังหวะโทนต่อมามีผู้คิดทํานองและบทร้องประกอบจังหวะโทนขึ้น พัฒนาเป็น “รําวง” มีลักษณะคือมีโต๊ะตั้งอยู่กลางวง ชาย - หญิงรําเป็นคู่ๆ ไปตามวงอย่างมีระเบียบ เรียกว่า “รําวงพื้นเมือง” เล่นได้ทุกงานเทศกาล ทุกฤดูกาล หรือจะเล่นกันเองเพื่อความสนุกสนาน รําวงย้อนยุค คณะฟ้าอมรย้อนยุค ก่อตั้งเมื่อ วันที่ 9 มกราคม 2557 โดยกลุ่มแม่บ้านคณะครูโรงเรียนบ้านคําแมดร่วมกับผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 1 และ 5 โดยมีวัตถุประสงค์ เพื่ออนุรักษ์สืบสานประเพณีวิถีไทยอีสานเพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้ศึกษาเรียนรู้การละเล่นพื้นบ้าน อีกทั้งยังเป็นการสร้างความสามัคคีให้แก่ชุมชนด้วย โดยสมาชิกนางรํา เน้นผู้สูงอายุอายุตั้งแต่ 50 ขึ้นไป มีการแต่งกายย้อนยุค และดนตรี เพลงก็เป็นเพลงเก่า เพลงในอดีตเช่นกัน เป็นการสร้างรายได้ให้ชุมชนและทําให้ผู้สูงอายุได้ใช้เวลาว่าง ให้เกิดประโยชน์สุขภาพแข็งแรงอีกด้วย ปัจจุบันมีผู้แสดง 25 คน เครื่องดนตรีและอุปกรณ์ ได้แก่ กลอง และอุปกรณ์ เครื่องเสียงสําหรับเปิดเพลงคาราโอเกะ

สถานที่ตั้ง
อำเภอ ซำสูง จังหวัด ขอนแก่น
รายละเอียดการเข้าถึงข้อมูล
หนังสือมรดกภูมิปัญญาอีสาน ขอนแก่น
อีเมล์ khonculture@gmail.com
แสดงความคิดเห็น
โปรด เข้าสู่ระบบ ก่อนทำการแสดงความคิดเห็น

ชื่อผู้ใช้
รหัสผ่าน
ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น
ข้อมูลที่แสดงในระบบนี้ จัดเก็บโดยนักวิชาการวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม หากมีข้อเสนอแนะหรือข้อมูลเพิ่มเติม กรุณาติดต่อวัฒนธรรมจังหวัด
       ข้อมูลนี้เป็นประโยชน์หรือไม่