จังหวัดเชียงรายเป็นพื้นที่ที่มีประวัติศาสตร์พัฒนาการมายาวนานจากหลักฐานทางโบราณคดียุคก่อนประวัติศาสตร์ของแหล่งโบราณคดีบริเวณเชิงดอยคำอำเภอเชียงแสนแสดงให้เห็นถึงร่องรอยการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ยุคโบราณในเวลาต่อมาได้ปรากฏตำนานพื้นเมืองเชียงแสนที่ได้กล่าวถึงกลุ่มคนตระกูลภาษามอญขแมร์ที่มีปฏิสัมพันธ์กับกลุ่มตระกูลไทในบริเวณลุ่มแม่น้ำโขงตอนบนย้อนไปประมาณ ๗๐๐ – ๑,๐๐๐ ปี มีอาณาจักรที่ตั้งอยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำโขงที่เคยเจริญรุ่งเรืองด้วยสภาพเศรษฐกิจสังคมและศิลปวัฒนธรรมอันมีความสำคัญโดยอาณาจักรดังกล่าวมีชื่อว่า “เมืองโยนก”ต้นสายกลุ่มชนที่เรียกตัวเองว่า “ไทยวน”หรือ “คนเมือง” ภายหลังอาณาจักรโยนกล่มสลายจากการสู่รบของพม่าทำให้เกิดการย้ายถิ่นฐานเดิมไปอยู่ในหัวเมืองต่างๆ ของประเทศไทย ซึ่งพบกลุ่มคนไทยวนที่อาศัยอยู่ในต่างจังหวัด ประกอบด้วย เชียงใหม่ ลำปาง แพร่ น่าน อุตรดิตถ์ ราชบุรี และสระบุรี เป็นต้น วิถีวัฒนธรรม วัฒนธรรมการแต่งกาย
ภาษาพูด การปลูกบ้านเรือน หรืออาหารการกิน ยังคงสืบสานวัฒนธรรมไทยวน โดยเฉพาะการทอผ้า

ในพื้นที่อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย (เดิมเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรโยนก) มีการสืบสานวัฒนธรรมการทอผ้าไทยวน การทอผ้าซิ่นตา การทอตีนจก การทอผ้าสไบ การทอจีวรสบงของพระสงฆ์ ตลอดจนทอถุงย่าม และตุง เป็นต้น วัฒนธรรมการทอผ้าผูกพันกับชาวบ้านสันหลวงใต้ หมู่ที่ 3 ตำบลจอมสวรรค์ อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงรายมาเป็นระยะเวลายาวนาน ผ้าทอเป็นสื่อสัญลักษณ์ของคนในชุมชน ในอดีตเด็กผู้หญิง ทุกคนจะถูกหัดให้รู้จักการทอผ้า หรือการเย็บปักถักร้อย การทอผ้าเป็นบทบาททางสังคมและวัฒนธรรม การค้าขาย มีการใช้ผ้าในประเพณี และพิธีกรรมต่างๆ การสืบทอดความคิด ความเชื่อ แบบแผนทางสังคม การทอผ้าเป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่งที่สืบทอดกันมา นอกจากคุณค่าทางศิลปะแล้วยังเป็นการแสดงถึงแบบแผนความเป็นอยู่ในสังคมการสืบทอด หรือถ่ายทอดในสมัยโบราณผู้คนเรียนรู้หนังสือน้อย การถ่ายทอดต้องอาศัยความจำจากการปฏิบัติ จึงทำให้เกิดการชำนาญ ไม่มีการบันทึกเป็นภาพหรือลายลักษณ์อักษรแต่อย่างใด การถ่ายทอดจากแม่สู่ลูก หรือเครือญาติใกล้ชิด ปัจจุบันทางกลุ่มผู้ทอผ้าบ้านสันหลวง ได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยงานต่างๆ ที่ได้เข้ามาพัฒนาศักยภาพการทอผ้า การจัดเก็บองค์ความรู้ด้านทอผ้า