บ้านป่าแดด เรียกตามภาษาพื้นบ้าน คือบ้านที่อยู่กลางทุ่งนามีแสงแดดจ้า ไม่มีต้นไม้ หรืออีก

อย่างคือ บ้านอยู่ใกล้ตะวัน อพยพมาจากจังหวัดลำปาง (ศรัทธาวัดตะกึกเชียงมั่น) เมื่อปี พ.ศ. 2433 โดยประชาชนเป็นคนพื้นเมืองล้วนๆ มีเจ้าบุรี ซึ่งเป็นลูกหลาน เหลน ของเจ้าผู้ครอง นคร ลำปาง ในสมัยนั้นเป็นผู้นำคณะได้มาปักหลักสร้างถิ่นฐาน สร้างวัดศรีดอนมูล คือ (วัดศรีชุมประชา) ปัจจุบัน ใกล้แม่น้ำร่องมีดเมื่อปลายรัชกาลที่ 5 ขณะนั้นยังไม่มีนามสกุล ต่อมาต้นรัชกาลที่ 6 จึงได้ให้ราษฎรมีนามสกุลใช้ ประธานในขณะนั้นจึงได้ตั้งนามสกุลตัวเองขึ้น เป็น 3 สกุล ด้วยกันคือ 1. ยามี หมายความว่า มีนามาก 2. ยารวงหมายความว่า มีนาหลวง อีกนามกุลคือ 3 ท้าวชัยมูล เป็นผู้อาวุโส ในตอนนั้นเป็นหลัก บ้านป่าแดดขึ้นต่อตำบลแม่อ้อ อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย ต่อมาได้ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลชื่อ ตำบลป่าแดด มีอยู่ด้วยกัน 5 หมู่บ้าน คือ 1. บ้านป่าแดด หมู่ 1 2. บ้านแม่พุงหมู่ที่ 2

3. บ้านโป่งหมู่ที่ 3 4. บ้านโรงช้าง หมู่ที่ 4 5. บ้านป่าแงะ หมู่ที่ 5

นายอินตา ยามี เป็นกำนันตำบลคนแรก ต่อมาเมื่อ พ.ศ. 2511 ตำบลป่าแดด ได้ยกฐานะ

เป็นกิ่งอำเภอป่าแดด มี 5 ตำบล 58 หมู่บ้าน บ้านป่าแดด เป็นหมู่บ้านแรกของอำเภอป่าแดด ได้มีนายโท่น ยามี เป็นผู้ใหญ่บ้าน และนายตรง ผลดี ได้เป็นกำนันคนที่ 2 จากนั้นมาก็ได้มี นายอุดม ยารวง ได้เป็นกำนันตำบลป่าแดด หลังจากนั้นอีกหลายปีต่อมากำนันตำบลป่าแดด ได้หมดวาระลง ก็ได้รับเลือกตั้งกำนันตำบลป่าแดด ขึ้นมาอีกได้ นายนุช ละหล้า เป็นกำนัน ตำบลป่าแดด และนายมานพ ยารวง ได้รับเลือกตั้งเป็นผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 1 และกำนันได้หมดวาระลงอีก และผู้ใหญ่บ้านหมดวาระลง ได้มีการเลือกตั้งใหม่ได้นายประเวช ยามี เป็นผู้ใหญ่บ้าน หมู่ที่ 1 และได้รับเลือกเป็นกำนันตำบลป่าแดดคนปัจจุบัน