เดิมชื่อ“เพี่ยแม่งโกล้น” เป็นภาษารามัญ แปลว่า “วัดมะขาม สร้างขึ้นราว พ.ศ. 2275 โดยชาวรามัญจากเมืองปทุมธานี (สามโคก) อพยพมาตั้งถิ่นฐาน ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นวัดชีผ้าขาว เพราะอยู่ติดกับคลองชีผ้าขาว ประชาชนจึงเรียกกันว่า “วัดชีผ้าขาว” เรื่อยมาจนถึงปัจจุบันได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ.๒๔๙๘

ปรับปรุงข้อมูล ครั้งที่ ๑

วัดชีผ้าขาว ตั้งอยู่ที่บ้านชีผ้าขาว หมู่ที่ ๒ ตำบลท่าจีน อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ ๑๖ ไร่ ๒ งาน ๒๐ ตารางวา อาณาเขต ทิศเหนือและทิศใต้ จดที่เอกชน ทิศตะวันออก จดคลองสุนัขหอน ทิศตะวันตก จดที่เอกชน มีที่ธรณีสงฆ์ จำนวน ๑ แปลง เนื้อที่ ๔ ไร่ ๑ งาน ๔๐ ตารางวา อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย อุโบสถ กว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๒๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๐ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ศาลาการเปรียญ กว้าง ๒๐ เมตร ยาว ๕๐ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๔๐ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก หอสวดมนต์ สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๘ เป็นอาคารไม้ กุฏิสงฆ์ จำนวน ๑๐ หลัง เป็นอาคารไม้ วิหาร กว้าง ๓ เมตร ยาว ๖ เมตร เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๙ นอกจากนี้มี ศาลาริมน้ำ ปูชนียวัตถุมี พระประธานประจำอุโบสถ

วัดชีผ้าขาว ตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๔๐๕ ชาวบ้านได้เริ่มสร้างวัดขึ้นตั้งแต่ พ.ศ.๒๒๗๕ แต่ไม่ปรากฏนามผู้สร้าง และมีผู้เล่าว่า ประชาชนชาวรามัญใต้ ได้โยกย้ายมาจากเมืองปทุมธานีมาตั้งถิ่นฐานทำมาหากินมากขึ้น จนเป็นหมู่บ้านใหญ่ และต่อมาได้สร้างวัดขึ้นในหมู่บ้าน ชื่อว่าวัดเพียแมงโกสน ตามภาษารามัญแปลว่าวัดมะขาม ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อวัดเป็นชีผ้าขาวตามชื่อคลองที่ติดกับวัด ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ.๒๔๙๘ เขตวิสุงคามสีมากว้าง ๑๒ เมตร ยาว ๒๔ เมตร การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสเท่าที่ทราบนาม คือ รูปที่ ๑ พระวอ พ.ศ. ๒๔๐๕ –๒๔๑๐ รูปที่ ๒ พระปู้ พ.ศ.๒๔๑๑ – ๒๔๒๓ รูปที่ ๓ พระดี พ.ศ. ๒๔๒๔ – ๒๒๔๓๘ รูปที่ ๔ พระฤทธิ์ พ.ศ.๒๔๓๙ – ๒๔๔๑ รูปที่ ๕ พระแก้ว พ.ศ. ๒๔๔๒ – ๒๔๖๙ รูปที่ ๖ พ.ศ. พระครูอุดมสาครธรรม พ.ศ. ๒๔๗๒ – ๒๕๐๕ รูปที่ ๗ พระครูโกวิทธรรมสาคร พ.ศ. ๒๕๑๙ – ปัจจุบัน การศึกษา มีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๕